1.Կարդա՛, գրի՛ր գործի ասելիքը. Մարկ Տվեն՝
<< Հետաքրքրասեր Բեսսին >>:
Մայրը տարիներ շարունակ մտածել էր,որ ամեն ինչ Աստված է ուղարկում,այդ թվում նաև դժբախտությունները,հիվանդությունները,որ մարդկանց ճշմարիտ ուղղու վրա դնի։Իսկ Բեսսին,ով ընդամենը 3 տարեկան էր,ավելի ճիշտ էր դատում,որ Աստված փորձություւներ չի ուղարկում մարդկանց ու այս աշխարհին։Ու մայրը,լսելով աղջկա դատողությունները,իրեն սկսում է վատ զգալ,որովհետև հոգու խորքում հասկանում է,որ աղջիկը ճիշտ հարցեր է տալիս և ավելի ճիշտ պատասխանում։
2. Պատմվածքից առանձնացրո՛ւ քեզ համար ամենից ուսուցողական հատվածը և հիմնավորի՛ր:
-Էդ ժամանակ կայծակը մի խոզ սպանեց, որը ոչ մի մեղք չէր գործել։ Աստված այդ խոզին ուզում էր ճշմարիտ ուղու վրա՞ դնել, մա՛մ։
-Անուշի՛կս, երևի գնաս՝ ման գաս։ Գնա, մի քիչ վազվզիր։
Բեսսին իր ճիշտ հարցադրումներով ուզում էր ապացուցել,որ Աստված չի փորձություններ ուղարկում,քանի որ խոզին պատժելու և ավելի լավը դարձնելու պատճառ չուներ։
Իսկ մայրը,հասկանալով,որ աղջկան հակադարձող պատասխան չունի,ուղարկում է երեխային դուրս՝վազվզելու։
3. Համաձա՞յն ես այն մտքի հետ, որ փորձությունը մարդուն ավելի լավն է դարձնում. հիմնավորի՛ր:
Մի այսպիսի ասացվածք կա՝այն,ինչ մեզ չի սպանում,մեզ ավելի ուժեղ է դարձնում։
Ես այս մտքին համաձայն եմ,բայց փորձությունները մեզ Աստված չի ուղարկում։Աստված ուզում է,որ մենք երջանիկ ու առողջ լինենք,որովհոտև ինքն է մեզ ստեղծել։Մեր ցավը նաև իր ցավն է։
4. Նմա՞ն ես հետաքրքրասեր Բեսսիին. քեզ հետաքրքրող հարցերն ո՞ւմ ես ուղղում:
Ես էլ եմ շատ հետաքրքրասեր ու հարցասեր։Հարցերս մայրիկիս եմ տալիս,որոնք քննարկում ենք միասին։